Nut en noodzaak en legitimiteit van het bureau en ons werk stonden centraal en werden door verschillende mensen uit diverse hoeken becommentarieerd.
Het programma was daarom opgedeeld in drie blokken: vroeger, nu en toekomst.
Wat waren de redenen in 1983 om een bureau tegen discriminatie op te richten? Hoe was het tijdsbeeld? We legden vervolgens een link naar nu: zouden de redenen van toen nu (ook nog) legitiem zijn en wat is er in de loop van 25 jaar veranderd qua bestaansrecht en werkwijze.
Vervolgens maakten we een sprong naar de toekomst: hoe ziet de maatschappij er in het licht van discriminatie uit in 2033? Onder jongeren hebben we daartoe een prijsvraag uitgeschreven met de vraag welk beeld, met betrekking tot gelijke behandeling en tolerantie, volgens hen niet meer te zien zal zijn over 25 jaar.
Bij binnenkomst op de bovenste verdieping van de Haarlemse V&D, van waaruit je een geweldig uitzicht hebt over een deel van Kennemerland, het werkgebied van het bureau, konden de gasten kiezen tussen een feestelijke cocktail of een stemmig kopje koffie met cake.
Muziek en beelden uit de tachtiger jaren waren te horen en te zien.
Een aantal sprekers was uitgenodigd om in te gaan op het tijdsbeeld van de drie periodes en vragen die daarin spelen.
Zo vertelde Gert Jan Ankoné, mede-oprichter van de stichting in 1983, over de redenen om dat te doen: de verkiezing van rechtsextremisten in de Tweede Kamer en de Haarlemse gemeenteraad.
Alex Geert Castermans, oud-voorzitter van de Commissie Gelijke Behandeling, nu hoogleraar en bestuurslid van onze landelijke vereniging Art.1, sprak een column uit en de huidige voorzitter van het BD, Ben Ottens, sprak enkele woorden.
Het verhaal van de huidige directeur van het BD,
Het Bureau Discriminatiezaken vervult een belangrijke functie in het nuanceren van uitspraken, in het tegengaan van het generaliseren, het over één kam scheren, wat veel mensen doen uit angst of onwetendheid, en in het beïnvloeden van negatieve beeldvorming.
Het leren kennen van anderen, van mensen met een andere cultuur of godsdienst of gewoontes is een effectief en vaak ook gewoon een leuk middel om dat te bereiken.
Van belang is dat we ons realiseren dat we gelijk zijn en dus respect voor elkaar moeten hebben. En de regels in acht nemen. Een zeer belangrijke basis van en voor het werk van het bureau is het gelijkheidsbeginsel uit de Grondwet, artikel
Het BD is een expertisecentrum dat gewaardeerd en erkend wordt als deskundige, genuanceerde en volwassen speler op het bord van de gemêleerde maar gelijksoortige samenleving.
Vervolgens werd een tiental mensen met wie het BD samenwerkt bevraagd over het nut en de noodzaak van (het werk van) een
Vertegenwoordigers van politie en Openbaar Ministerie vonden het BD belangrijk om zelfs hen bij de les te houden voor wat betreft strafbare discriminatie.
De samenwerking en de rol van het BD in het uitgebreide netwerk werd zinvol en belangrijk bevonden.
Na een prima buffet volgde de uitreiking van de prijs voor het beste beeld van een jongere die mee had gedaan aan de prijsvraag “wat is gewoon of raar over 25 jaar”.
Het werd het beeld van een voetbalteam in roze shirts die de Champions League hadden gewonnen. Het team bestond uit homoseksuelen; nu nog een taboe, maar hopelijk over 25 jaar niet meer.
De directeur van het BD in 2033, een in 2008 nog jonge student van Turkse afkomst, schetste een tijdsbeeld van 2033. Hij was vereerd zoveel mensen bij het 50-jarig jubileum te kunnen verwelkomen en wees er op dat zelfs het kritische VVD lid uit 2008 blij was als bejaarde een beroep te kunnen doen op het BD vanwege leeftijdsdiscriminatie.
Na een hilarische ‘petje op petje af’ quiz waaraan iedereen enthousiast meedeed, kregen alle gasten bij het weggaan een verrassingspakket mee waarin politiek correcte artikelen zaten, variërend van (neger)zoenen tot jodekoeken tot blanke vla.
Het was een bijzonder geanimeerde bijeenkomst met een gevarieerd programma, zodat het toch een feestelijk tintje kreeg.